Przyszło nam stanąć w wyjątkowym momencie – pełnym wdzięczności, ciepła, ale i nuty nostalgii. Żegnamy bowiem osobę, która przez lata była sercem naszej biblioteki. Jadwigo, choć trudno w to uwierzyć, nadszedł dzień, w którym oficjalnie przechodzisz na zasłużoną emeryturę.

Niełatwo ubrać w słowa to, co chcemy Ci dziś powiedzieć. Twoja obecność w naszej bibliotece nie ograniczała się do codziennych obowiązków. Byłaś kimś znacznie więcej niż bibliotekarką – byłaś przewodniczką po literackich światach, dobrym duchem tego miejsca, kimś, kto z uśmiechem i ciepłym słowem witał każdego czytelnika, kto znał nie tylko ich literackie upodobania, ale i codzienne troski.

Twoja serdeczność sprawiała, że ludzie przychodzili tu nie tylko po książki, ale też po chwilę rozmowy, po promień Twojej dobroci, po spokój, który potrafiłaś wnieść w ten zabiegany świat. A my, Twoi współpracownicy, mieliśmy to szczęście, że mogliśmy przez te wszystkie lata dzielić z Tobą czas, pracę, uśmiech i – nie ma co ukrywać – także niejedną filiżankę kawy.

Jadwigo, dziś odchodzisz, ale to, co po sobie zostawiasz, nigdy nas nie opuści. Twoje ciepło, Twoja mądrość i niezwykła umiejętność sprawiania, że każdy czuł się tu jak w domu, będą żyły w tej bibliotece jeszcze przez długie lata.

Życzymy Ci, by ten nowy rozdział życia był równie piękny jak te książki, które z taką pasją polecałaś innym. Byś miała czas na wszystko, co dotąd odkładałaś na „kiedyś” – na podróże, spotkania, spokojne poranki z ulubioną książką i zapachem kawy unoszącym się w powietrzu.

Dziękujemy Ci za wszystko. Zostaniesz w naszych sercach i w historii tej biblioteki.

Nie mówimy „żegnaj”, ale „do zobaczenia” – bo dobrze wiemy, że jeszcze nieraz będąc w Pucku zajrzysz do nas, by sprawdzić, czy biblioteka wciąż pachnie książkami i czy uśmiechy czytelników są tak samo szczere jak te, które przez lata przyciągałaś.

Z całego serca dziękujemy❤️!